bookup

بخشی از کتاب راهنمای مارکت پلیس ها را در ادامه بخوانید:

فصل دوم: مراحل کشت ایده، رشد و مقیاس کردنیک مارکت پلیس ۴۵ فروشنده، شما زمان بیشتری را برای اثبات کسب و کارتان می خواهید. در حقیقت، مقدار زمانی که برای راه اندازی یک مارکت پلیس نیاز است، می تواند تا سه سال طول بکشد. اگر نگاهی به سبد سرمایه گذاری شرکت Version One بیندازید، می بینید که بستر تامین مالی جمعی Indiegogo در سال ۲۰۰۷ تأسیس شد، اما چهار سال طول کشید تا به شکوفایی برسد.

این بدان معناست که بنیان گذاران باید به ایده خود ایمان داشته باشند، حتی اگر کسی ایده آنها را قبول نداشته باشد. البته به این معنی نیست که چشمشان را روی بازار ببندند. شما باید به طور مداوم سیگنال های کوچکی را که در مسیر درستی قرارتان می دهند دنبال کنید؛ سیگنال هایی مانند افزایش تبلیغات دهان به دهان توسط پذیرندگان اولیه، تکرار استفاده از سایت توسط خریداران، افزایش لیست موجودی فروشندگان و بازخورد مثبت کاربران

به همان اندازه که بنیان گذاران صبور هستند، سرمایه گذاران نیز باید صبور باشند: هیچ مارکت پلیس دوطرفهای یک شبه ساخته نمی شود.

مرحله ۳: دوره مقیاس کردن مارکت پلیس همزمان با این که یک مارکت پلیس متوجه می شود چگونه خریداران و فروشندگان را به هم برساند و نقدشوندگی ایجاد کند، چرخه مطلوب آغاز می شود. رشد مارکت پلیس خیلی زود شتاب می گیرد. هدف نهایی این است که یک استارت آپ موفق تبدیل به یک شرکت بزرگ شود. اما به محض این که شروع به مقیاس کردن می کند، برای ادامه پیشرفت به استراتژی های جدیدی نیاز دارد. .. اعتماد و امنیت را تقویت کنید در انجام هر معامله ای وجود یک سطح حداقلی از اعتماد لازم است. در روزهای آغازین فعالیتتان احتمالا یک اجتماع کوچک و پرشور حول مارکت پلیس خود داشته باشید. پس، اعتماد و امنیت دغدغه های مهمی نیستند. با این حال، با رشد یک مارکت پلیس و کسب محبوبیت، ناگزیر برخی بازیگران بد هم جذب آن می شوند. همان طور که در سال ۲۰۰۸ یک کاربر TechCrunch در پاسخ به مقاله ای در مورد Airbnb نوشت:

اگر Airbnb رواج پیدا کند و همه گیر شود سقوط خواهد کرد، زیرا افرادی که مرتکب دزدی، سوءاستفاده، تجاوز و قتل میشوند از این سیستم استفاده خواهند کرد. این موضوع باعث گسترش وحشت و تخریب همه چیز می شود.

دعا می کنم که Airbnb هیچ وقت فراگیر نشود، این تنها راه زنده ماندنش است.» به عنوان یک مارکت پلیس باید با بازیگران بد به طور جدی مبارزه کنید تا دیگر خریداران و فروشندگان به کسب و کارتان اعتماد کنند.

ما فناوری ارائه شده تا حد زیادی تجربه کاربران را بهبود می بخشد

زیادی را به خریداران خانه ارائه می دهد که قبلا در دسترسشان نبود. آنها این اطلاعات را روی نقشه های آنلاین با قابلیت جست و جو قرار داده اند که ارزش زیادی خریداران دارد. گوشی های هوشمند این تجربه را بهتر کرده اند با روشن کردن جر اطلاعات بیشتری به دست می آید.

بیایید با فیس بوک شروع کنیم. پلتفرمی که در سالهای اولش رشد چشمگی ۔ قدرت انتشار در این پلتفرم، با توجه به فراگیر شدن آن، رسانه مهمی برای بسیار اندی محسوب می شد؛ به ویژه شرکتهای سازنده بازی. فیس بوک آن قدر سریع موفق شد که بسا از پذیرندگان اولیه اش توانستند به صدها میلیون فروش دست یابند. (Zynga که عملکرد خور در قسمت جست وجوی فیس بوک داشت، در ششمین سال فعالیتش به یک میلیارد دلا دآ دست یافت همه چیز باور نکردنی به نظر می رسید. امروز و تنها چند سال بعد از این ماجرا وضعت طوری است که شرکتهای سازنده بازی کل تخم مرغ هایشان را در سبد فیس بوک نمی گذارند. عجیب است که این شرکت ها برای گسترش خود خیلی جسورانه و استراتژیک به راه هایی غیر از انتشار از طریق فیس بوک روی آورده اند.

بخشی از کتاب اصول مدیریت تداوم کسب و کار را می‌خوانید:

طیف وسیعی از عوامل مثل اقدامات انسانی، موقعیت جغرافیایی و فرهنگ سازمان وجود دارند که می توانند بر احتمال وقوع تأثیر بگذارند.
پس از مشخص شدن احتمال ریسک، تاثیر و عواقب ناشی از آن مشخص می شود مؤثر ایجاد و روابط بین ریسکها، اعم از وابسته یا مستقل که مشخص می کند توسا ریسکها ایجاد می شود یا خیر، متفاوت است و میتواند عملکرد حیاتی را تحت تأثیر قرار دهد
زبان های تأثیرات بالقوه می توانند در انعکاس تصویر واضح تری از ریسکها به کار روند. به طورکلی، اثرات به عنوان زیان های سریع به کسب و کار در نظر گرفته شده اند. در مقابل، عواقب آن عمدتا شامل هزینه های نامشهودی است که امکان دارد پیامدهای طولانی مدتی را ایجاد کند، از جمله آسیب به اعتبار و از بین رفتن اعتماد عمومی نسبت به سازمان در ارزیابی این تأثیرات، باید چشم انداز سازمان، مشتریان و سایر ذی نفعان اصلی در نظر گرفته شود.
پس از مشخص شدن ویژگی هر ریسک احتمال و تأثیر آنها، فرایند بعدی محاسبه و رتبه بندی ریسکها است، که غالبا با ضرب احتمال آن در تأثیرش، نمره ریسک به دست می آید. نمرات لزوما معنای مطلق ندارند. آنها فقط به عنوان راهنمایی در تعیین اولویتها عمل می کنند. اگرچه این یک رویکرد ساده برای مدیریت ریسک است، اما نتایج باید به دقت استفاده شود، زیرا اطلاعات می تواند تفسیر ریسک را منحرف کند. با استفاده از یک سیستم امتیازدهی ۵۶۵، امتیاز ریسک ۲۵ احتمال زیاد، ضربه زیاد، احيانا توجه فوری را برای اقدامات کاهش دهنده در جهت جلوگیری از وقوع آن به دنبال خواهد داشت. از سوی دیگر، یک ریسک با نمره ۵ احتمال کم با ضربه زیاد، ممکن است همان توجه را نیاز نداشته باشد و اهمیت آن اغلب نادیده گرفته شود. با توجه به احتمال کم این ریسک ها، تدوین اقدامات کاهش هزینه منجر به بازگشت رضایت از سرمایه گذاری نخواهد شد. با این حال، از منظر تداوم کسب و کار، این ریسک ها هستند که باید در برنامه ریزی تداوم کسب و کار و استراتژی های کاهش ریسک در نظر گرفته شوند. شکل ۷-۱ یک نمودار احتمال / تأثیر ریسک ساده است که چهار گزینه را در برنامه تاب آوری ارائه میدهد.
این چهار منطقه، ویژگی های زیر را منعکس می کنند: • احتمال کم / تأثیر کم: ریسک ها در این منطقه اغلب ناچیز و کمتأثیر هستند و غالبا تصمیم در
پذیرش آنها است. اگرچه برای کاهش اثرات آنها می توان تصمیماتی اتخاذ کرد. . احتمال کم / تأثیر زیاد: ریسک هایی که در هنگام بروز قابل توجه هستند. بهترین راه مقابله با
آنها برنامه ریزی برای مقابله با حوادث احتمالی است تا تأثیرشان به حداقل برسد. • احتمال زیاد تأثیر کم: ریسکهایی که به طور مکرر رخ می دهند و عواقب کمی دارند
متداول ترین روش مقابله با آنها، ایجاد کنترل برای کاهش حداقلی از وقوعشان است. : احتمال زیاد تأثیر زیاد: با تمام وجود باید از وقوع این نوع از ریسک های مخرب جلوگیری کرد
تداوم کسب وکار کهتدوین پروژه تجزیه وتحلیل اثرات کسب وکار اولین مرحله مهم در تجزیه وتحلیل اثرات کسب وکار، کسب حمایت مالی در الکترونیکی است. در برخی موارد، ممکن است، تصمیم درباره اینکه کدام محصولات قرار است در محدوده سیستم مدیریت تداوم کسب و کار قرار بگیرند، قبلا توسط گرفته شده باشد. این موضوع می تواند به دلیل درآمد حاصل از محصولات با خدا موردنیاز مقامات باشد. به همین ترتیب، یک تجزیه وتحلیل جامع درباره کسب و کا سراسر سازمان انجام شود تا درک کاملی از آن عملکرد به وجود آید.
صرف نظر از این بررسی، قبل از شروع تجزیه و تحلیل اثرات کسب وکار، مهم است که اهداف پروژه مورد توافق و تایید بازاریابی مدیریت اجرایی قرار بگیرد. در مرحله بعد، باید یک برنامه دقيق فعالیت ها، از جمله بازه های زمانی و قابل تحويلها، تهیه و توسط قهرمان تداوم کسب وکار تأیید شود. سپس با تمام افراد بالقوه که در تجزیه و تحلیل اثرات کسب و کار می توانند شرکت کنند ارتباط برقرار شود. پیش نیاز این فعالیت، دانش عمیق شرکت کنندگان در مورد کارکردهای شرکت است، به نحوی که توانایی بیان کردن الزامات تداوم کسب و کار را داشته باشند. لازم به ذکر است، عواملی که می توانند بر کیفیت تجزیه و تحلیل اثرات کسب و کار تأثیر بگذارند، عبارت است از
• تأیید اعضای اجرایی سازمان با توجه به ماهیت تجزیه وتحلیل اثرات کسب و کار، که نیازمند
دریافت اطلاعات از بخش های مختلف سازمان است، بعید به نظر می رسد که مدیران و کارکنان مایل به همکاری با افزایش تمرکز و دقت برای انجام این فعالیت باشند، مگر اینکه از سوی هیئت مدیره دستور داده شود. در همین راستا، بیانیه تأیید سطح بالایی باید تهیه شود
تا مطمئن شد که کل سازمان به پروژه پاسخگو و متعهد است. و معیارها: مهم است که برای ارزیابی تأثیر اختلالات بالقوه در هر عملکرد، معیارهای
اندازه گیری بدون ابهامی درباره تأثیرات کمی و کیفی در یک بازه زمانی تعریف شود. این معیارها برای شناسایی و اولویت بندی عملکردهای حیاتی، براساس تأثیرشان بر سازمان مورد
استفاده قرار می گیرند. : روش های جمع آوری اطلاعات: انتخاب روش، به اندازه و پیچیدگی سازمان و عملکرد آن
بستگی دارد و تحت تأثیر مهارت ها و تجربه افرادی است که تجزیه وتحلیل اثرات کسب و کار را انجام می دهند.
و شرکت کنندگان: کارکنان باتجربه و باسواد، می توانند کیفیت اطلاعات جمع آوری شد
ارائه جنبه های گسترده ای از فرایندهای عملکردی، تا حد زیادی بالا ببرند.

برای خرید کتاب اصول مدیریت تداوم کسب و کار می توانید به صورت اینترنتی اقدام نمایید.

برنامه های مدیریت حادثه برنامه های مدیریت حادثه یکی از محصولات نهایی سیستم مدیریت تداوم کسب و کاره این برنامه ها، صرف نظر از هدف و میزان جزئیاتشان، اسنادی
هستند که حاوی فان دستورالعمل های آماده برای اجرا در پی بروز یک حادثه محسوب می شوند. شایان ذکا که برنامه های مدیریت حادثه، اصطلاحی کلی برای برنامه هایی است که در مدیریت حواده استفاده می شوند. بسته به سطح کاربردشان می توان آنها را با عناوین دیگری مانند نامه مدیریت بحران، برنامه های مدیریت تداوم کسب و کار و یا برنامه های ترمیم عملکرد شناسایی کرد (شکل ۷-۲).
در اکثر موارد، الزامات برنامه، یعنی نوع و تعداد برنامه ها، با توجه به پیچیدگی سازمان و عملکردهای آن تعیین می شود. در سازمان های کلان که از نظر جغرافیایی پراکنده هستند داشتن سطوح مختلف برنامه، به عنوان اسناد جداگانه در جهت مدیریت طیف وسیعی از حوادث کاربردی تر خواهد بود. هر طرح دارای یک هدف خاص است که می تواند تحت شرایط خاص و به طور جداگانه مورد استفاده قرار گیرد. از سوی دیگر، در سازمان های کوچک و متوسط، پرداختن به مسائل ناشی از حادثه با یک سند واحد عملی تر است.
برای طراحی برنامه های مدیریت حادثه سازمان، شکل ۷-۲ می تواند یک نقطه شروع خوب را برای اتخاذ ساختارها نشان دهد.
و برنامه استراتژیک: راهنمایی های سطح بالایی ارائه میدهد تا مدیران ارشد اجرایی بتوانند ماهیت استراتژیک یک حادثه را مدیریت کنند. این برنامه شامل استراتژی هایی است که تأثيرات حوادث را بر دارایی های نرم سازمان مانند اعتبار شرکت، اعتماد سهامداران و عملکرد
طولانی مدت کسب و کار نشان میدهد. و برنامه تاکتیکی: چارچوبی از اقدامات را در س طح کسب و کار و در واکنش به حادثه ای که
عملکرد حیاتی سازمان را تحت تأثیر قرار میدهد مشخص می کند. این برنامه شامل تعدادی راه حل برای مدیریت تداوم عملیات کلیدی است و همکاری با تیم های عملیاتی را تسهیل می کند، زیرا گزینه های انتخاب شده اساس پاسخ ها را در سطح عملیاتی تشکیل میدهند. و برنامه عملیاتی: برنامه ای شامل جزئیات دستورالعمل های تداوم فعالیت های حیاتی سازمان است. این برنامه از زمان بروز یک حادثه تا جایی که سطح تداوم کسب و کار خوشایندی حاصل شود انجام می گیرد.
تدوین برنامه استراتژی آموزش و آگاهی بخشی پس از تکمیل تجزیه وتحلیل نیاز آموزشی، یک استراتژی در طراحی و اجرای برنامه آمده آگاهی بخشی تداوم کسب و کار تدوین می شود. این امر معمولا در قالب طرحی پشتیبانی می که شامل عناصر و موارد زیر است: • محدوده و اهداف برنامه: در این بخش، پوشش فعالیتهای آموزشی و آگاهی بخشے تعریف شده مشخص میشود. این فعالیت ها برای دستیابی به اهداف کلی برنامه، باید مستقیم به کار برده شوند. همچنین، مشخص کنند که آیا این برنامه می تواند کل سازمان را پوشش دهد یا فقط بر عملکردهای اصلی و افراد متمرکز است. • اهداف تداوم کسب وکار: برنامه آموزشی و آگاهی بخشی باید همسو و مطابق با اهداف و
الزامات خط مشی تداوم کسب وکار باشد. • مخاطب هدف: باید شامل گروه ها و افراد تعریف شده ای باشد که لازم است در برنامه آموزشی
و آگاهی بخشی شرکت کنند. در این بخش، مهم است که از فروشندگان خارج از سازمان برای
مشارکت در فعالیتهای آگاهی بخشی و آموزشی دعوت به عمل آید. و فعالیت های آموزشی و آگاهی بخشی: شامل انواع فعالیت هایی است که منجر به افزایش
مهارتها و دانش مدیریت تداوم کسب و کار می شوند. به طور کلی، این فعالیت ها شامل بخش انگیزشی شرکت، کارگاه های آموزشی، سمینارها و جلسات آموزشی میشود. • مطالعه آموزشی و آگاهی بخشی: محتوای مطالب به طور معمول شامل موضوع، مجموعة
دانش قابل جذب، ساختار فعالیت، اهداف یادگیری و نتایج است. • روش تحویل: این بخش نحوه تحویل آگاهی و آموزش را به صورت حضوری، مجازی و یا
آنلاین مشخص می کند. • ساختار ارتباطی: به ارتباط بین تیم اجرای برنامه و شرکت کنندگان می پردازد. معمولا به صورت بازخورد از شرکت کنندگان و از طریق فرم های ارزیابی و متمرکز بر مصاحبه های گروهی یا فردی انجام می گیرد. • بازه زمانی: فواصل برنامه ریزی شده که در آن مخاطبان هدف باید جلسات آموزشی را
بگذرانند. در اکثر موارد، به دلیل محدودیت زمان و منابع، از یک چرخه دوازده ماهه استفاده می شود. شایان ذکر است که یک برنامه مداوم _ نه یک رویداد یک بار مصرف رویکرد مؤثرتری است، زیرا علاقه به تداوم کسب و کار و اجرای یک سری اقدامات در طول سال، خیلی باثبات تر صورت می پذیرد. با این حال، کسانی که دارای نقش های کلیدی در مدیریت تداوم کسب و کارهستند، در صورت لزوم باید دوره های آموزشی موقت را پشت سر بگذارند. • بازبینی برنامه ریزی شده: محتوای مطالب باید حداقل سالانه یا درصورت بروز تحولات جدید در صنعت مدیریت تداوم کسب و کار بازبینی و به روزرسانی شوند.

بخشی از کتاب اصول مدیریت تداوم کسب و کار را در ادامه مشاهده کنید.

اصول مدیریت تداوم کسب و کار در حال ظهور است. نظارت و بازبینی شرایط را برای واکنش های کاهش ریسک کات به طور مداوم اثر بخشی استراتژی های کاهش ریسک را مورد بررسی قرار می دهد. به مهم در تصمیم گیری های بهبود مدیریت ریسک، تغییر در روند ارزیابی ریسک آن تاثیر می گذارد. هنگام بررسی عملکرد سیستم مدیریت تداوم کسب و کار، داده ها باید در نظر گرفته شود

هدف از نظارت و بازبینی تعیین موارد زیر است: و اعتبارسنجی فرضیات برنامه ریزی در مدیریت ریسک و آیا واکنش های کاهش دهنده ریسک آن طور که برنامه ریزی شده اند، اجرا می شوند؟ و رعایت فرایندها و دستورالعمل های اجرایی و اثربخشی واکنش های کاهش دهنده ریسک از طریق ارزیابی، آزمایش مستقل و یا براساس

واکنش های موجود نیاز به بهبود دارد و تغییر در ریسک ها و مواجه شدن با آنها، اگر نیاز به واکنش جدیدی باشد. : زمینه های بهبود در فرایندهای ارزیابی ریسک ۴-۴-۷

خروجی ارزیابی ریسک یافته های ارزیابی ریسک، بخش جدانشدنی از گزارش تجزیه و تحلیل اثرات کسب و کار است. این مبحث باید شامل یک لیست اولویت بندی شده از ریسک های عملکردهای حیاتی و پروفایل بندی هریک از مشخصات استراتژی های کاهش ریسک، جهت کاهش حداقلی امکان وقوع آنها یا اثراتش باشد. علاوه بر این، موارد ذکر شده در جدول ۷-۱۰ باید بخشی از خروجی ریسک باشند. در هر بازیابی ریسک، از اطلاعات برای هدایت تخصیص منابع، هم از نظر احتمال و هم از نظر عواقب، استفاده می شود.

۵-۷

تدوین و انتخاب استراتژی انتخاب و تدوین استراتژی در دستیابی به سطح تداوم کسب و کار تعریف شده هر عملکرد بر تعیین مناسب ترین اقدامات عملیاتی متمرکز است. اغلب، وسعت و عمق گزینه ها و راه حل های انتخاب شده، تحت تأثير الزامات بازیابی عملکردهای حیاتی مانند فوریت، پیچیدگی و انواع منابع قرار می گیرد.

این مرحله از چهار قسمت تشکیل شده است: ١. ارزیابی و انتخاب گزینه های استراتژی؛ ۰۲ واکنش های تداوم فرایندها؛ | ٣. ادغام منابع بازیابی؛ ۴. انتخاب استراتژی و گزارش تدوین آن.

بخشی از کتاب طرفداران دو آتشه را در ادامه می‌توانید مطالعه کنید. برای خرید کتاب طرفداران دو آتشه می‌توانید به سایت نشر برایند مراجعه نمایید.

حتی برای سخنرانی در رویداد وبلاگ نویسان او به استرالیا رفتم و تا به امروز همچنان طرفدار پروپاقرص اوو کارش هستم.

رویدادهای کوچک می توانند تا مدت ها برگزار شوند، به خصوص اگر منظم باشند.

امروزه انجام کارهایی شبیه به کارهایی که دارن انجام می داد از همیشه آسان تر است. با پخش زنده فیسبوک، یوتیوب و دیگر نرم افزارهایی که این قابلیت را دارند، شما می توانید جامعه تان را در کنار هم گرد آورید و رابطه آن ها را با خودتان و با یکدیگر تقویت کنید. برخلاف رویدادهای حضوری، رویدادهای آنلاین میتوانند با مخاطبانی که تابه حال توجهی به آنها نداشتید به اشتراک گذاشته شوند.

به هر حال، برگزاری این گونه رویدادها به اندازه کافی قدرتمند است. اما همچنان یک سری کارها هستند که می توانید برای اثرگذاری بیشتر از آنها بهره ببرید. به عنوان مثال، هر زمان که مقدور بود، تمام توان خود را برای صدا زدن نام کوچک افراد به کار بگیرید. این کار باعث میشود به مردم برای برقراری ارتباطی سریع تلنگر بزنید. دقیقا شبیه زمانی که در یک رستوران پیشخدمت شما را با نام کوچک صدا می زند: همین قدر متفاوت و ویژه

برگزاری رویدادهای بزرگ برای افزایش تعداد جامعه تان بسیار شگفت انگیز عمل می کنند. اگرچه به لحاظ هماهنگی بسیار س خت ترند و باید از قبل مواردی تهیه و آماده شوند؛ چیزهایی مانند مکان اجرا، تجهیزات صوتی و تصویری موردنیاز، بلیت فروشی، طراحی صحنه، غذا و تدارکات، مسافرت و اقامت، بیمه و... که بسیار هم زیاد هستند. چنانچه تمام مراحل به خوبی انجام شود، این تجربه می تواند حماسه بیافریند. چلن جانسون، مربی بدنسازی و مشاور شغلی از کالیفرنیای جنوبی، که احتمالا از استراتژی برقراری ارتباط » از بخش اول او را به خاطر دارید، یکی از مشاوران من است که چندین رویداد حضوری باورنکردنی را برای مخاطبانش برگزار کرده است، مانند دو رویداد «آکادمی تأثیرات بازاریابی و سمینار موفقیت هوشمند». من در هر دو رویداد سخنران بودم و هربار شگفت زده شدم. فوران هیجان، انرژی و احساسات در این رویدادها چیزهایی بودند که من هرگز قبلا تجربه نکرده بودم؛ اتفاقی که شما نمی توانید آن را از طريق رویدادهای آنلاین تجربه کنید و فقط در رویدادهای حضوری قابل درک است. صادقانه بگویم که من تا به حال برای چنین جمعیت پرانرژی ای سخنرانی نکرده ام. آنها حتی روی صحنه هم من را به هیجان و تکاپو آوردند.

رویدادهایی که چلن برگزار می کرد به قدری برای من الهام بخش بود که تصمیم گرفتم در سال ۲۰۱۹ از کارهای او به عنوان مدلی برای برگزاری رویدادهای زنده ام در سن دیگو استفاده کنم.

دورهمی ها می توانند به روش های مختلف برگزار شوند. شما می توانید در یک مکان کار اشتراکی محلی، میزبان یک کارگاه آموزشی باشید و برای تعداد اندکی از مردم سخنرانی کنید، یا در غرفه ای از یک نمایشگاه، کنفرانسی را برای معرفی محصولتان به بازار هدف برگزار کنید یا حتی می توانید در یک رویداد سخنرانی کنید. دورهمی ها لزوما نباید حضوری باشند، بلکه می توانند به صورت آنلاین هم برگزار شوند.

هنگامی که وبلاگ نویسی را آغاز کردم، وبلاگ دارن رز، یکی از اولین منابعی بود که توجه من را به خود جلب کرد. من به وبلاگي دارن هر روز سر می زدم و به محض این که مطلع شدم او قرار است به زودی یک سخنرانی آنلاین برگزار کند، فورا برای حضور در این رویداد ثبت نام کردم و در تقویم روزش را علامت زدم. منتظر ماندن برای شنیدن سخنان دارن، دقیقا مانند کنسرت پسران یک استریت برای آوریل بود. اما احتمالا آوریل این سخنرانی را به اندازه کنسرت پسران بک استریت هیجان انگیز نمی دانست؛ هرچند که من این طور فکر نمی کنم. به دلیل اختلاف زمانی بین آمریکا و استرالیا کشوری که دارن در آن به دنیا آمده است و زندگی می کند من برنامه ریزی کرده بودم که آن شب تا دیروقت بیدار بمانم، چون به هیچ وجه قادر به از دست دادنش نبودم.

هنگامی که زمانش فرا رسید، بالاخره من وارد سایت شدم و با افراد دیگری که هرگز آنها را ندیده بودم، در اتاق گفت وگو حضور یافتم. چندصد نفر در آنجا بودیم و می توانستیم قبل از شروع سخنرانی با یکدیگر صحبت کنیم که به نظرم اتفاق بسیار جالبی بود. ناگهان چهره دارن روی صفحه به نمایش درآمد. او آنجا بود، به صورت زنده از خانه اش در شهر ملبورن او تعدادی از به روزرسانی های وبلاگش را به همراه تعدادی اطلاعات و استراتژی های مفید دیگر به اشتراک گذاشت که بسیار عالی بود. اما از نظر من، قسمت پرسش و پاسخ، هیجان انگیزترین بخش آن برنامه بود. در میان کامنت های بسیار زیاد، دارن سوال جالبی دید، نام آن شخص را گفت و کامنتش را خواند. من تلاش های بسیاری برای دیده شدن در کامنتها کردم و تقریبا داشتم بیخیال میشدم که ناگهان شنیدم دارن می گوید: «این سوال پاتریک است. من را می گفت! اسمی را که با آن ثبت نام کرده بودم به طور کامل گفت و سوالم را خواند و در ادامه به آن پاسخ داد. همان طور که او در حال پاسخ گویی به سوالم بود، من مستقیم به او نگاه می کردم و او نیز من را نگاه می کرد. حداقل این گونه به نظر می رسید. می دانم که او داشت به دوربین نگاه می کرد، اما من همچنان احساس می کردم که او در کنار من در اتاق حضور دارد.

بعد از آن رویداد، من تعلق خاطر جدی تری نسبت به دارن و جامعه وبلاگنویس ها پیدا کردم. چند سال بعد، در کنفرانسی او را ملاقات کردم و از آن پس، دوستان نزدیکی برای هم شدیم.

بخشی از کتاب طرفداران دو آتشه را مشاهده می کنید:

به جای تلاش برای فتح قله های دوردست و نامحتملی همچون راهیابی به لیست بهترین فروش یا موفقیت بسیار بزرگ و کسب شهرت، ارتباط مستقیم با هزار هوادار واقعی را هدف گذاری کنید.» ومن این سخن را به شکلی که دوست دارم بیان می کنم برای ایجاد یک تجارت موفق، نیازی به تغییر جهان نیست، فقط کافی است دنیای کسی را دگرگون کنید.»

اگر به تازگی وارد تجارت شده اید، این جمله بدون شک باعث اطمینان خاطر شما می شود، چراکه هدفی قابل دستیابی است و دور از ذهن نیست. از نگاهی دیگر، این هدف معادل جذب روزانه یک هوادار در مدت کمتر از سه سال است. صرفنظر از این که در چه جایگاهی قرار دارید، به طور حتم هزار نفر در این جهان وجود دارند که احتمالا شما را محبوب و برگزیده بدانند. این هواداریابی قرار نیست دقیقا هزار روز طول بکشد، زیرا همان طور که می دانید، به واسطه نقل قول های هواداران فعلی، عده ای دیگر نیز به طور غیرمستقیم به جمع هواداران واقعی شما می پیوندند. اگر هم تجارت ازپیش ساخته ای دارید و دنبال رشد آن هستید، تصور این که تیمی از هواداران واقعیتان در هر فرصتی، علاوه بر سفارش های شخصی خود، افراد بیشتری را با خود در هواداری از شما همراه کنند، همچنان هیجان انگیز است.

وسالانه صد دلار یعنی چی؟ این حداقل حمایت مالی ای است که یک هوادار واقعی می تواند برای شما هزینه کند و چه بسا بسیار بیشتر از این مقدار. افرادی را می شناسم که ماهانه صد دلار صرف چیزهای کم اهمیتی مانند تلویزیون کابلی می کنند و حتی برای لغو سیستم اشتراکی آن هم تنبلی می کنند. هواداران واقعی چطور؟ آنها تمام انرژی، اشتياق و تلاششان را برای شما صرف می کنند، به طوری که تأثیر آنها بر سود خالص شما، به وضوح قابل مشاهده است.

اما شاید با خود چنین بگویید: پت! من برای موفقیت در تجارتم به مخاطبان زیادی نیاز دارم و تو در حال حاضر، هزاران هوادار واقعی برای خودت داری...» بسیار خب، لازم شد تا از اهمیت و تأثیرگذاری یک هوادار واقعی، بله درست است فقط و فقط یک هوادار، در یک تجارت شخصی برایتان بگویم.

درست چند ماه پس از اولین مکالمه من با جکی، ایمیل دیگری از او دریافت کردم. او من را در جریان آخرین اطلاعات و اخبار شغلش قرار داد و به من اطلاع داد که می تواند وب سایتم را به یک منبع پیشنهادی در چارچوب برنامه آموزش پیشرفته درون سازمانی شرکتش تبدیل کند.

به عنوان یک مثال جدی تر، یکی از افرادی را که در عرصه کسب و کار آنلاین بیش از هر فرد دیگری تحسین می کنیم، کارآفرینی بی نظیر در زمینه سلامت فیزیکی بدن به نام چلن جانسون است. چندین سال پیش، او ویدئویی از کشمکش های زندگی زناشویی خود را در فیسبوک به اشتراک گذاشت؛ کاری که ممکن بود با انجامش به شدت مورد حمله قرار بگیرد. اما بسیاری از مخاطبانش به جای آن که دلزده و دلسرد شوند، او را بابت صداقت خالصانه و انتقادپذیری اش ستایش کردند، جلن با این کار، اوج قدرتمندی یک انسان را در صداقت و انتقادپذیر بودن نشان داد، آن هم در شرایطی که کسب و کارش تعداد مخاطبان بالایی داشته

برقراری ارتباط، همچنین، می تواند به سادگی فراخواندن مخاطبانتان و ساختن فضایی برای آن ها به منظور اشتراک گذاری و ارتباط با دیگران باشد. به مدت چهار سال، و به صورت هفتگی، شرکت رسانه های اجتماعی بافر از «بافر چت، که با «بافر چت» " تبلیغ و ترویج یافته بود، برای برقراری ارتباط میان برند و مخاطبانش استفاده می کرد. در همان حال، در سال ۲۰۱۶، این هشتگ به طور رسمی در وبلاگ شرکت مورد استفاده قرار گرفت و بافر چت به عنوان «فضایی برای دورهمی، ملاقات و یادگیری متقابل مطرح شد. بافر در سال ۲۰۱۸ بافر چت را از دور خارج کرد: با وجود این که فوق العاده موفق بود و توانسته بود با بیش از چهارصاد شرکت کننده گفت وگو کند.

به یاد داشته باشید که آنچه منتشر می کنید، جلب توجه خواهد کرد. هرطور که تصمیم بگیرید رابطه برقرار کنید، باید واقعی جلوه دهد. اگر تظاهر به دوست داشتن کسی یا چیزی بکنید، نه تنها این ریسک وجود دارد که به صحبت دعوت شوید، بلکه ممکن است افرادی را به سمت خود بکشید که برایتان جالب نباشند. به عنوان مثال، اگر شما با پست کردن تصاویر ماشین های عالی وعمارتهای زیبا که آنها را به تازگی اجاره کرده اید، تظاهر به پول دار و معروف بودن کنید، اما فراموش کنید که به هدف اصلی خود اشاره کنید، ممکن است موفق شوید تعداد زیادی مخاطب را که عاشق چیزهای تجملی هستند جذب کنید، اما آنها به جای آن که جذب شخصیت واقعی شما شوند، فقط به خاطر تصاویر عالی ای که به اشتراک می گذارید و چیزهایی که آنها آرزویش را دارند، شما را دنبال خواهند کرد.

در سال ۲۰۱۰ قبل از آن که پادکستم منتشر شود، امیدوارانه ایده ای داشتم که بتوانم با مردم ارتباطی واقعی برقرار کنم و کمی تعاملات انسانی را به برنامه ام وارد کنم. در مقدمة هر قسمت از پادکست هایم، فردی صداپیشه، حقیقتی ده ثانیه ای و خنده دار درباره من می گفت.

بخشی از کتاب نترس باش برآیند را در ادامه مشاهده میکنید:

دوم: بی پروا باش رئیس جمهور کندی اعلام کرد آمریکا به ماه می رود. من بسیار کوچک بودم و آن روز را به خاطر نمی آورم، اما زندگی در دنیایی که ایده سفر به ماه را مطرح می کرد به خاطر دارم، همچنین کلمات ماندگار کندی را به یاد می آورم که می گفت ما این کار را انجام میدهیم «نه به دلیل آسانی

آنها، بلکه به این دلیل انجام می دهیم که دشوارند». امروزه ما از اصطلاح «پرتاب به ماه» برای اتشریح هر ایده بزرگ و جسورانه ای استفاده می کنیم. با وجود این، نمی دانم که تا چه اندازه اهمیت انجام اقدام بزرگی را که کندی در ۱۹۶۱ انجام داد، درک کرده ایم.

فرود آمدن روی ماه اتفاقی بزرگ بود که ناممکن به نظر می رسید. فناوری آمریکا در آن زمان آن قدر کم بود که حتی نمی توانست این کار بزرگ را تصور کند، هنگامی که رئیس جمهور ضرورت اجرایی شدن این پروژه را اعلام کرد، ما حتی مواد لازم برای ساخت راکت را نداشتیم، چه برسد به فناوری و اجزای سبک وزن برای فضاپیمایی که بتواند به ماه برود. ما نه قابلیت کوچک کردن سیستم های موردنیاز برای جای گیری در فضای محدود فضاپیما را داشتیم و نه وسایل ارتباطی پیشرفته ای که بتوانیم کپسول فضاپیما را در فضا ردیابی کنیم. حتی دانش ریاضی یا فیزیک کافی نداشتیم که بتواند به ما بگوید چگونه یک فضاپیما را به سمت ماه پرتاب کنیم و سپس آن را برگردانیم. اما همان طور که رئیس جمهور کندی گفت: «ما انتخاب کردیم که در این دهه به ماه برویم.» ما انتخاب کردیم و انجامش دادیم.

بیشتر فناوری هایی که امروزه از آنها بهره می بریم، نتیجه مستقیم تلاش افرادی برای حل چالش های پروژه پرتاب به ماه بوده است که شاید ارزش آنها را به معنای واقعی درک نمی کنیم. برای اجرای این پروژه فناوری هایی همچون ارتباطات ماهواره ای، ایجاد سیستم هواشناسی جهانی، ساخت مواد پلاستیکی مقاوم در عملکرد شرایط سخت مقاوم، فناوری کوچک سازی دستگاه ها (رایانه ها در ۱۹۶۰ آنقدر بزرگ بودند که حتی در یک سفینه فضایی هم جای نمی گرفتند و حتی رسیدن به فرمول های ریاضی برای پرتاب موشک به فضا و برگشتن به اتمسفر نیاز بود. امروزه وقتی به راحتی گوشی آیفون خود را برمیداریم و از چی پیاس استفاده می کنیم ایمیل می فرستیم و یا اینکه وضعیت هوا را چک می کنیم، کسی اعتبار آن را به رئیس جمهور کندی نمی دهد؛ در صورتی که وجود این نوآوری ها تا حد زیادی مدیون اقدامات بزرگ او هستند.

دلیل من برای تحسین ایده پرتاب به ماه متهورانه بودن آن است. اقدامات بزرگ موتور محرکهای برای نواوری های بیشمار دیگر هستند.

سوم: فرضیات را کنار بگذارید در ورودی دفترم تابلوی خاصی آویزان کرده ام تا همه بتوانند ببینند: عکس . هشتادوپنج سالگی پولیس کندی شرایور مؤسس المپیک ویژه که به همراه چند ورزشکار در یک استخر است. در عکس، او خوشحال به نظر می رسد. پایین آن، این جمله نوشته شده است: «جین، می خواهم تابستان بعدی در استخر کنار من باشی.» متأسفانه قبل از اینکه تابستان بعدی بیاید یونیس درگذشت.

به نوعی می شود گفت من هرگز این شانس را نداشتم که همراه یونیس در آن استخر باشم؛ اما به اندازه کافی خوش شانس بودم تا این رهبر بزرگ را در آخرین سالهای زندگی اش بشناسم و تحت تاثیر او قرار گیرم. همکاری بنیاد کیس با المپیک ویژه به آنها کمک کرد تا در صحنه های بین المللی حضور مؤثرتری داشته باشند. کارهایی که یونیس انجام داده بود باعث شد هدفهای بزرگ برای خودم تعیین کنم، ریسک کنم و هرگز این موضوع را از یاد نبرم که حتی افراد آسیب پذیر نیز فرصت ها و استعدادهای خاصی دارند. «همراه من به استخر بیا!» دعوت نامه ای است که همیشه من را به یاد پریدن در استخر زندگی و ایجاد تفاوت می اندازد.

برای درک یونیس باید داستان او را بدانید. دربازاریابی یک روز گرم و شرجی تابستان ۱۹۶۸ در شهر شیکاگو یونیس اولین بازی های المپیک ویژه را آغاز کرد. درست هفت هفته پیش تر، برادر جوان تر او سناتور رابرت کندی ترور شده بود. مرگ رابرت در ادامه مرگ زودهنگام و تراژیک دو خواهر و برادر دیگر او از جمله رئیس جمهور جان کندی بود. مأموریت آن روز او در شیکاگو توسط اخواهرش رزماری که با ناتوانی ذهنی به دنیا آمد، به او الهام شده بود. در کودکی پونیس و رزماری با هم ورزش می کردند و بسیار به هم نزدیک بودند. این امر باعث شد یونیس تصمیم بگیرد با کمک ورزش به افراد ناتوان قدرت ببخشد. این فعالیت با یک برنامه تابستانی به نام کی شریور در حیاط خلوت خانه اش آغاز شد و با اولین دوره المپیک ویژه در ۱۹۶۸، جنیش بون سراسر امریکا را فراگرفت و به کانادا رسید.

ایوئیس مشتاقانه بر اقدامی بزرگ تمرکز کرد: او می خواست با کمک ورزش دنا دهد، چیزی که او را در آن تابستان به شیکاگو کشانده بود. آنجا، هنگام غروب، جایی که ما ورزشکار در استادیوم روباز دور هم جمع شده بودند، سوگند المپیک ویژه را برای جمع ادا کرد آن سوگند این بود که:

بخشی از کتاب نترس باش:

سوم: فرضیات را کنار بگذارید در ورودی دفترم تابلوی خاصی آویزان کرده ام تا همه بتوانند ببینند: عکس . هشتادوپنج سالگی پولیس کندی شرایور مؤسس المپیک ویژه که به همراه چند ورزشکار در یک استخر است. در عکس، او خوشحال به نظر می رسد. پایین آن، این جمله نوشته شده است: «جین، می خواهم تابستان بعدی در استخر کنار من باشی.» متأسفانه قبل از اینکه تابستان بعدی بیاید یونیس درگذشت.

به نوعی می شود گفت من هرگز این شانس را نداشتم که همراه یونیس در آن استخر باشم؛ اما به اندازه کافی خوش شانس بودم تا این رهبر بزرگ را در آخرین سالهای زندگی اش بشناسم و تحت تاثیر او قرار گیرم. همکاری بنیاد کیس با المپیک ویژه به آنها کمک کرد تا در صحنه های بین المللی حضور مؤثرتری داشته باشند. کارهایی که یونیس انجام داده بود باعث شد هدفهای بزرگ برای خودم تعیین کنم، ریسک کنم و هرگز این موضوع را از یاد نبرم که حتی افراد آسیب پذیر نیز فرصت ها و استعدادهای خاصی دارند. «همراه من به استخر بیا!» دعوت نامه ای است که همیشه من را به یاد پریدن در استخر زندگی و ایجاد تفاوت می اندازد.

برای درک یونیس باید داستان او را بدانید. در یک روز گرم و شرجی تابستان ۱۹۶۸ در شهر شیکاگو یونیس اولین بازی های المپیک ویژه را آغاز کرد. درست هفت هفته پیش تر، برادر جوان تر او سناتور رابرت کندی ترور شده بود. مرگ رابرت در ادامه مرگ زودهنگام و تراژیک دو خواهر و برادر دیگر او از جمله رئیس جمهور جان کندی بود. مأموریت آن روز او در شیکاگو توسط اخواهرش رزماری که با ناتوانی ذهنی به دنیا آمد، به او الهام شده بود. در کودکی پونیس و رزماری با هم ورزش می کردند و بازاریابی دیجیتال بسیار به هم نزدیک بودند. این امر باعث شد یونیس تصمیم بگیرد با کمک ورزش به افراد ناتوان قدرت ببخشد. این فعالیت با یک برنامه تابستانی به نام کی شریور در حیاط خلوت خانه اش آغاز شد و با اولین دوره المپیک ویژه در ۱۹۶۸، جنیش بون سراسر امریکا را فراگرفت و به کانادا رسید.

ایوئیس مشتاقانه بر اقدامی بزرگ تمرکز کرد: او می خواست با کمک ورزش دنا دهد، چیزی که او را در آن تابستان به شیکاگو کشانده بود.

هفتم: برای تعالی، ریسک را در آغوش بگیر اگر هنگام کار با هیئت مدیره شرکت های سنتی، از آنها درباره اشتیاق به ریسک کردن بپرسین چهره شان در هم می رود و از ناراحتی روی صندلی پیچ و تاب می خورند. این اتفاق حتی در سازمان هایی که قصد بازآفرینی خودشان را دارند، رخ می دهد. افراد کمی پیدا می شوند که حاضرند ریسک کنند. به جای آن اغلب میشنوم که افراد می پرسند: «چگونه می توانم ریسک را به حداقل برسانم یا از بین ببرم؟»

اما چه می شود اگر واژه «ریسک» را با اصطلاح «تحقیق و توسعه» جایگزین کنیم؟ وقتی تصویرمان از ریسک را از عملکردی بدون اندیشه و بی ملاحظه به روندی آگاهانه و تعمدی و تدریجی تغییر دهیم، ترس ناشی از آن کاهش می یابد و به جای آنکه ریسک کردن فرایندی حیاتی باشد، به جزئی از فرایند اكتشاف تبدیل می شود.

مغز ما طوری تنظیم شده است که از ریسک کردن بپرهیزد. در آغازین روزهای زندگی بشر، خطر فیزیکی همیشه و همه جا وجود داشت، بنابراین مغزمان به گونه ای طرح ریزی شد تا به ما بگوید چه زمانی باید فرار کنیم یا بمانیم و بجنگیم. امروزه ما باید مغز خود را با پرسیدن سؤالاتی همچون: «نکته منفی ریسک چیست؟ نکته مثبت ریسک کردن چیست؟ و نکته منفی اقدام نکردن چیست؟ » آموزش دهیمگاهی اوقات، قبل از شیرجه زدن در آب بهتر است پای خود را کمی خیس کنیم؛ این بهترین راه برای آزمایش ایده هاست. در کار با سازمان های ریسک گریز، اغلب توصیه می کنم که سرمایه گذاری محدودی انجام دهند و برای آزمایش ایده های خاص، تنها یک درصد از بودجه خود را در نظر بگیرند. با این روش، ریسک کردن دیگر ترسناک نخواهد بود و به یک پروژه تحقیقاتی برای توسعه کسب و کار بدل خواهد شد.

وقتی با مدیران اجرایی شرکتهای خصوصی صحبت می کنم، آنها خیلی سریع به اهمیت تحقیق و توسعه به منزله شاهرگ حیاتی شرکت های نواور اشاره می کنند. بله، صحیح است؛ هنگامی که می خواهید کشف کنید کدام روش مناسب است و کدام نیست؛ برخی شیوه ها با شکست مواجه می شود. اما همان طور که انیشتین گفته است: «تا زمانی که به تلاش کرد. ادامه دهید، هرگز شکست نخواهید خورد.» این جمله انیشتین درباره اجرای برنامه، توسعة با شروع هر حرکتی صادق است. من اغلب از فعالان اجتماعی می شنوم که اعتراض وارن بافت.

برای خرید کتاب نترس باش به سایت نشر برایند مراجعه نمایید:

سوم: فرضیات را کنار بگذارید در ورودی دفترم تابلوی خاصی آویزان کرده ام تا همه بتوانند ببینند: عکس . هشتادوپنج سالگی پولیس کندی شرایور مؤسس المپیک ویژه که به همراه چند ورزشکار در یک استخر است. در عکس، او خوشحال به نظر می رسد. پایین آن، این جمله نوشته شده است: «جین، می خواهم تابستان بعدی در استخر کنار من باشی.» متأسفانه قبل از اینکه تابستان بعدی بیاید یونیس درگذشت.
به نوعی می شود گفت من بازاریابی دیجیتال هرگز این شانس را نداشتم که همراه یونیس در آن استخر باشم؛ اما به اندازه کافی خوش شانس بودم تا این رهبر بزرگ را در آخرین سالهای زندگی اش بشناسم و تحت تاثیر او قرار گیرم. همکاری بنیاد کیس با المپیک ویژه به آنها کمک کرد تا در صحنه های بین المللی حضور مؤثرتری داشته باشند. کارهایی که یونیس انجام داده بود باعث شد هدفهای بزرگ برای خودم تعیین کنم، ریسک کنم و هرگز این موضوع را از یاد نبرم که حتی افراد آسیب پذیر نیز فرصت ها و استعدادهای خاصی دارند. «همراه من به استخر بیا!» دعوت نامه ای است که همیشه من را به یاد پریدن در استخر زندگی و ایجاد تفاوت می اندازد.
برای درک یونیس باید داستان او را بدانید. در یک روز گرم و شرجی تابستان ۱۹۶۸ در شهر شیکاگو یونیس اولین بازی های المپیک ویژه را آغاز کرد. درست هفت هفته پیش تر، برادر جوان تر او سناتور رابرت کندی ترور شده بود. مرگ رابرت در ادامه مرگ زودهنگام و تراژیک دو خواهر و برادر دیگر او از جمله رئیس جمهور جان کندی بود. مأموریت آن روز او در شیکاگو توسط اخواهرش رزماری که با ناتوانی ذهنی به دنیا آمد، به او الهام شده بود. در کودکی پونیس و رزماری با هم ورزش می کردند و بسیار به هم نزدیک بودند. این امر باعث شد یونیس تصمیم بگیرد با کمک ورزش به افراد ناتوان قدرت ببخشد. این فعالیت با یک برنامه تابستانی به نام کی شریور در حیاط خلوت خانه اش آغاز شد و با اولین دوره المپیک ویژه در ۱۹۶۸، جنیش بون سراسر امریکا را فراگرفت و به کانادا رسید.
ایوئیس مشتاقانه بر اقدامی بزرگ تمرکز کرد: او می خواست با کمک ورزش دنا دهد، چیزی که او را در آن تابستان به شیکاگو کشانده بود.
دوم: بی پروا باش رئیس جمهور کندی اعلام کرد آمریکا به ماه می رود. من بسیار کوچک بودم و آن روز را به خاطر نمی آورم، اما زندگی در دنیایی که ایده سفر به ماه را مطرح می کرد به خاطر دارم، همچنین کلمات ماندگار کندی را به یاد می آورم که می گفت ما این کار را انجام میدهیم «نه به دلیل آسانی
آنها، بلکه به این دلیل انجام می دهیم که دشوارند». امروزه ما از اصطلاح «پرتاب به ماه» برای اتشریح هر ایده بزرگ و جسورانه ای استفاده می کنیم. با وجود این، نمی دانم که تا چه اندازه اهمیت انجام اقدام بزرگی را که کندی در ۱۹۶۱ انجام داد، درک کرده ایم.
فرود آمدن روی ماه اتفاقی بزرگ بود که ناممکن به نظر می رسید. فناوری آمریکا در آن زمان آن قدر کم بود که حتی نمی توانست این کار بزرگ را تصور کند، هنگامی که رئیس جمهور ضرورت اجرایی شدن این پروژه را اعلام کرد، ما حتی مواد لازم برای ساخت راکت را نداشتیم، چه برسد به فناوری و اجزای سبک وزن برای فضاپیمایی که بتواند به ماه برود. ما نه قابلیت کوچک کردن سیستم های موردنیاز برای جای گیری در فضای محدود فضاپیما را داشتیم و نه وسایل ارتباطی پیشرفته ای که بتوانیم کپسول فضاپیما را در فضا ردیابی کنیم. حتی دانش ریاضی یا فیزیک کافی نداشتیم که بتواند به ما بگوید چگونه یک فضاپیما را به سمت ماه پرتاب کنیم و سپس آن را برگردانیم. اما همان طور که رئیس جمهور کندی گفت: «ما انتخاب کردیم که در این دهه به ماه برویم.» ما انتخاب کردیم و انجامش دادیم.
بیشتر فناوری هایی که امروزه از آنها بهره می بریم، نتیجه مستقیم تلاش افرادی برای حل چالش های پروژه پرتاب به ماه بوده است که شاید ارزش آنها را به معنای واقعی درک نمی کنیم. برای اجرای این پروژه فناوری هایی همچون ارتباطات ماهواره ای، ایجاد سیستم هواشناسی جهانی، ساخت مواد پلاستیکی مقاوم در عملکرد شرایط سخت مقاوم، فناوری کوچک سازی دستگاه ها (رایانه ها در ۱۹۶۰ آنقدر بزرگ بودند که حتی در یک سفینه فضایی هم جای نمی گرفتند و حتی رسیدن به فرمول های ریاضی برای پرتاب موشک به فضا و برگشتن به اتمسفر نیاز بود. امروزه وقتی به راحتی گوشی آیفون خود را برمیداریم و از چی پیاس استفاده می کنیم ایمیل می فرستیم و یا اینکه وضعیت هوا را چک می کنیم، کسی اعتبار آن را به رئیس جمهور کندی نمی دهد؛ در صورتی که وجود این نوآوری ها تا حد زیادی مدیون اقدامات بزرگ او هستند.
دلیل من برای تحسین ایده پرتاب به ماه متهورانه بودن آن است. اقدامات بزرگ موتور محرکهای برای نواوری های بیشمار دیگر هستند. اقدامات بزرگ می توانند باعث تغییر فرهنگ جغرافیای مدل ذهنی و سیستم سیاسی شوند.

بخشی از کتاب نترس باش را در ادامه می‌خوانید:
هفتم: برای تعالی، ریسک را در آغوش بگیر اگر هنگام کار با هیئت مدیره شرکت های سنتی، از آنها درباره اشتیاق به ریسک کردن بپرسین چهره شان در هم می رود و از ناراحتی روی صندلی پیچ و تاب می خورند. این اتفاق حتی در سازمان هایی که قصد بازآفرینی خودشان را دارند، رخ می دهد. افراد کمی پیدا می شوند که حاضرند ریسک کنند. به جای آن اغلب میشنوم که افراد می پرسند: «چگونه می توانم ریسک را به حداقل برسانم یا از بین ببرم؟»
اما چه می شود اگر واژه «ریسک» را با اصطلاح «تحقیق و توسعه» جایگزین کنیم؟ وقتی تصویرمان از ریسک را از عملکردی بدون اندیشه و بی ملاحظه به روندی آگاهانه و تعمدی و تدریجی تغییر دهیم، ترس ناشی از آن کاهش می یابد و به جای آنکه ریسک کردن فرایندی حیاتی باشد، به جزئی از فرایند اكتشاف تبدیل می شود.
مغز ما طوری تنظیم شده است که از ریسک کردن بپرهیزد. در آغازین روزهای زندگی بشر، خطر فیزیکی همیشه و همه جا وجود داشت، بنابراین مغزمان به گونه ای طرح ریزی شد تا به ما بگوید چه زمانی باید فرار کنیم یا بمانیم و بجنگیم. امروزه ما باید مغز خود را با پرسیدن سؤالاتی همچون: «نکته منفی ریسک چیست؟ نکته مثبت ریسک کردن چیست؟ و نکته منفی اقدام نکردن چیست؟ » آموزش دهیم
گاهی اوقات، قبل از شیرجه زدن در آب بهتر است پای خود را کمی خیس کنیم؛ این بهترین راه برای آزمایش ایده هاست. در کار با سازمان های ریسک گریز، اغلب توصیه می کنم که سرمایه گذاری محدودی انجام دهند و برای آزمایش ایده های خاص، تنها یک درصد از بودجه خود را در نظر بگیرند. با این روش، ریسک کردن دیگر ترسناک نخواهد بود و به یک پروژه تحقیقاتی برای توسعه کسب و کار بدل خواهد شد.
وقتی با مدیران اجرایی شرکتهای خصوصی صحبت می کنم، آنها خیلی سریع به اهمیت تحقیق و توسعه به منزله شاهرگ حیاتی شرکت های نواور اشاره می کنند. بله، صحیح است؛ هنگامی که می خواهید کشف کنید کدام روش مناسب است و کدام نیست؛ برخی شیوه ها با شکست مواجه می شود. اما همان طور که انیشتین گفته است: «تا زمانی که به تلاش کرد. ادامه دهید، هرگز شکست نخواهید خورد.» این جمله انیشتین درباره اجرای برنامه، توسعة با شروع هر حرکتی صادق است. من اغلب از فعالان اجتماعی می شنوم که اعتراض . اما سرمایه لازم برای تحقیق و توسعه را نداریم.» واکنش من به این گونه افراد، یادآوری یکی از بزرگترین کارآفرینان عصر حاضر، یعنی استیو جابز است. استیو جایز می گوید.

این ضرب المثل درست و می است زیرا چند فکر بهتر کار می کند. این جمله به نکته ای اشاره می کند که اکثر مردم هنی فکر کردن به موفقیت های بزرگ آن را به خوبی درک نمی کنند. همان طور که پیش از این گفتم، اغلب اوقات، خلاقیت را ابزار یک نابغه تنها می دانند، ولی در واقعیت این گونه نیست سازمانها و محصولات و جنبش های بزرگ به کمک همکاری های افرادی با شخصیت های را اندکی۔ متفاوت پیشرفت می کنند که مهارت های یکدیگر را کامل می کنند. این نوع همکاری ها به سی تد پروژه ها مزیت رقابتی قدرتمند اعطا می کند.

تحقیقات نیز از این گفته پشتیبانی می کنند. در ۲۰۱۵، گزارش اهمیت تنوع مک کینزی به بررسی طیف گسترده ای از معیارهای مالی و ترکیب تیم های مدیریتی و هیئت مدیره ۳۶۶ شرکت بزرگ در طیف وسیعی از صنایع موجود در کانادا، آمریکای لاتین، انگلیس و ایالات متحده پرداخت و دریافت که شرکت های با تنوع جنسیتی، نژادی و قومی فزون تر عملکرد مالی بهتری

د از خود نشان می دهند. این امر درباره همه بخش های هیئت مدیره صادق بود: شرکت هایی باباسرع که بیشترین تنوع قومی و نژادی را دارند، ۳۵ درصد بیشتر از استاندارهای کشورشان احتمال

در ۲۰۱۵، دارد سرمایه شان برگردد و شرکت هایی که تنوع جنسیتی بالایی دارند، عملکردی تقریبا برابر با ۱۵ درصد بهتر از همتایان خود دارند. آنها در امریکا رابطه مستقیمی میان تنوع قومی نژادی

من را بر و عملکرد پیدا کردند و آن این بود که با افزایش ۱۰ درصدی تنوع قومی نژادی، عملکرد مالی

است. شر ۰٫۸

درصد بهبود می یابد. این شرکت های دارای تنوع قومی نژادی مثال خوبی برای سودمندی را در این جا ایجاد مشارکت های نامحتمل هستند.

وقتی به عنوان سخنران مهمان در دانشگاه های کسب وکار حضور داشته باشم، عاشق گفتن مارکت داستان هایی درباره جامعه نشنال جئوگرافیک هستم زیرا نشنال جئوگرافیک توانسته به طور اور شگفت آوری به بیرون از محدوده حباب خود برسد. در واقع، مأموریت اصلی نشنال جئوگرافیک بان همیشه دستیابی به ناممکن ها بوده است و همواره کاوشگران، عکاسان، دانشمندان و داستان سرایان را در سراسر دنیا دعوت می کند تا به خط مقدم ناشناخته ها بروند و به مردم دنیا بگویند که چه چیزهایی یافته اند.